BİR KAPLUMBAĞA HİKAYESİ

Yazan : Zeynep Ravza DEVECİOĞLU

Merhaba çocuklar, benim adım Miniş. Bu bir masal değil. Bu bir hikaye. Benim hikayem. Ben çokta mutlu değilim. Çünkü, insanlar bizi üzüyor. Bu biraz kısa bir hikaye olabilir. Ama olsun. Biz 10 kişilik bir aileydik. Annem, babam, ben ve kardeşlerim. Biraz fazla kardeşiz değilmi. Neyse. İlk başta bizim hem karada hem de suda yaşadığımızı söyleyeyim. Biraz havalı gibi ama neyse. Bizim ailelerimiz gezmeyi çok sever. Bizde çok severiz ancak hastalanmayı değil. Ama dışarı çıkınca hastalanıyoruz. Çünkü hava, su ve topraklar çok kirli. Efendim. Ekmek mi alayım? Tamam. Şey ekmek alacağımda. Annem devam etsin. Merhaba ben Miniş’in annesi. Adım mutlu. Bizi belki bahçelerde görmüşsünüzdür. Çünkü biz ağaçlık yerlerde veya denizde yaşarız. Ha bu arada, yanımıza biri daha geldi. Mimmo söz sende:

• Aslında biz gezmeyi severdik fakat insanlar yüzünden gezemiyoruz.

Miniş:

• Anne ben geldim.

Mutlu:

• Ozaman biz gidiyoruz. Hoşçakalın.

Mimmo:

• Hoşçakalın.

Evet ben geldim. Hoş geldin derseniz hoş buldum. Ama ben hoş gelmedim. Çünkü az önce bir insan üzerime basıyordu. Çok korktum. Biliyor musunuz? İnsanların çoğu bizi ters çevirip kötülük yapıyorlar.

Mutlu:

• Haydi yemeğe!

Miniş:

• Tamam anne.

Arkadaşlar özür dilerim, benim yemek molası vermem gerekiyor da.Ben geri geldim.ilk önce şunu söyleyeyim. Bizim kabuklarımızı kırıyorlar ve bizi kuyuya atıyorlar. Benide attılar. Zor kurtuldum. Arkadaşlar, kardeşim süslü geldi. konuşmak istiyor.

Süslü:

• Biz yavaş yürürüz. Hatta abim Miniş ekmek almaya gittiğinde annem abime kızdı. Ama abim bu hızla anca geldim dedi ve yemeğe oturdu.

Miniş:

• Of Süslü şimdi sırrım ortaya çıktı.

Süslü:

• Of abi yaa.

“tartışma başlar”

Miniş:

• Aa anne sen burdamıydın yaa.

Anne:

• İyiki burdaydım yoksa veterinerlik olacaktınız. Zaten boncukta uyandı. Off.

Miniş:

• Özürdilerim anne.

Süslü:

• Özürdilerim

Boncuk:

• Anne ne oldu?

Mutlu:

• Bir şey yok kızım.

Neyse. Nerede kalmıştk? Hah. Birde bizim bazı türlerimizin nesli tükeniyor. Bu deniz kaplumbağalarıdır. Biz çok uzun yaşarız. Çocuklar sizde böyle olmayın tamam mı? Bizlerde canlıyız. Bize iyi bakın ama siz kendinizede iyi bakın. Hoşçakalın.