BENİ KENDİNE SOR

Bir avuçcuk yem attım kar yağdığında,

Bülbül ile ötüştüler kuru dalımda,

Kimse yokken onlar vardı yanımda,

Elâlem bilmez, beni kuşlara sor.

Bir kerecik ebe oldum oyunlarında,

Salçalı ekmek verdim acıktığında,

Dünyalar benim oldu sarıldığında,

Büyüklere değil beni, çocuklara sor.

Herkes değişirken menfaatle kendini,

Yanlızlıkla ödemişler insanlık bedelini,

Kimi yazmış, kimi çizmiş, kimi divâne…

Akıllıya değil beni, delilere(!) sor.

Hâlim nedir derdim nedir bilmezler beni,

Sırtımda taşısam sevmezler beni,

Boşu boşuna da övmezler beni,

Yakınıma değil beni ötelere sor.

Leyla oldum tahtından seyrettin beni,

Yolum ırak, yüküm ağır eğlettin beni,

Yandım, yazdım,yakıldım…Neylettin beni,

Ona buna değil beni kendine sor,

Beni kendine sor.