BİR SABAH

Uyandım bir sabah,
Koştum vardım ormana,
Yetişemedim yine harmana.
Doğuverdi birden güneş,
İçimdeki geceye eş.
Bir sincap geldi sekerek,
Kucağındaki cevizleri dökerek,
Dedi ahmak bir karga peşimde,
Bu cevizler gece bile düşünde.
Kovala da varsın gitsin göğüne,
Göz dikmesin ufacık bir öğüne.
Çıktım karganın karşısına,
Götürdüm aç gözlüler çarşısına,
Tellal gibi bağırdı gak gak,
Bir tüccar dedi ki bak bak,
Koydu kafesine,
Bakın dedi nefesine,
Sattı bülbül diye,
Aldı meczup bir gül diye.
Kaçtım bakmadan ardıma,
Sincap koştu yardıma.
Vefalıymış şuncacık,
Baktı yine sıcacık.
Bir ceviz bıraktı avuçlarıma,
Bir de anı.
Dedi ki biraz da kendini tanı,
Farkımız var mı bir bak kargadan.
Düşündüm gecelerce,
Yazdım hecelerce.
Bir ders çıktı kalemimden,
Lâkin silindi defterimden.
Ne gören oldu,
Ne duyan,
Bir vakit ,bir ses “gak” dedi uyan..
Uyandım,
Uyandım da güllere boyandım.