MOR KÖPEK BALIĞI

Çok uzaklarda okyanusun derinlerinde bir yerlerde köpek balığı ailesi yaşıyordu. Anne ve baba köpek balığı, bir bebekleri olmasını istiyordu. Bunlar neşeli ve kalabalık aileydiler.

Bir gün anne köpek balığı, baba köpek balığına bebeklerinin geleceğini söyledi. Bu duruma herkes çok sevindi. Heyecanla gelişini beklediler. Gökyüzünün suya rengini hediye ettiği o gün, mor bebek köpek balığı dünyaya geldi. Mor köpek balığı önce kendisine sonra diğer köpek balıklarına baktı. Anne ve babası gibi mavi değildi. Cüce bir köpek balığı olarak dünyaya gelmişti. Ve kendinde değişiklik farketti annesine dönerek:

-“Neden ben sizden sizin gibi değilim?” diye sordu.

Anne köpek balığı bu sorunun karşısında cevapsız kaldı. Sadece, “bazen farklılıklar özel hissetmemizi sağlayabilir. Biz seni her halinle severiz” diyebildi.

Ama mor köpekbalığı özel olmak istemiyordu. Bu yüzden üzüldü ve uzaklara doğru yüzmeye başladı. Evet evet uzaklara gitmeliydi çünkü kime benzediğini bulmalıydı. Deniz kestanelerinin ardında ışıl ışıl parlayan çok güzel bir deniz yıldızıyla karşılaştı. Denız yıldızı, mor köpek balığına neden üzgün olduğunu sordu.

Mor köpek balığı: “Görmüyor musun, deniz yıldızı benim rengim mor hem de miniciğim, diğerlerinden çok farklıyım” dedi.

Denız yıldızı ona; “bazen farklı olmak iyidir” dedi. Mor köpek balığı bu sözleri daha önce de duymuştu. “Kendinden emin bir şekilde “Ben farklı olmak istemiyorum” dedi.

Bebek köpek balığı başka yöne doğru yol alırken, deniz yıldızı usulca seslendi.

“Sence farklılık nedir mor köpek balığı?”

“Annem ve Babam dev gibi balıklar. Sanki güneşin renkleri küçülmüş de yüzeylerini şenlendirmiş. Gözleri adeta bir ay gibi pasparlak. Yüzlerce çeşit balığa önderlik ediyorlar. Deniz anaları rehberleri olurken ben onların yanında çok sönük kaldım. Bu küçük bedenle nasıl onlar gibi güçlü olabilirim?” dedi büyük bir hayal kırıklığıyla….

Deniz yıldızı derdini çok iyi anlamıştı. İkna etmeye çalışmadı ama bildiğini söylemekten de şaşmadı.

“Görüyor musun? Okyanusda çeşitli çeşit balıklar var. Bazısı iri, bazısı mini. Bazısı renkli, bazısı sadeli. Bazısı güçlü, bazısı cılız. Ama her birinin okyanusa kattığı bir renk var. Su onların doğasından hiçbir şey eksiltmiyor. Aksine onların varlığıyla suyun güzelliği artıyor. Baksana! Ben de senden çok farklıyım. Gökyüzünden bir yansımayım. Ama, farkımı görmen nereden baktığına göre değişir. Önemli olan gözlerine taktığın şikayet gözlüğüyle ilgili. Sen nasıl bakarsan öyle görürsün. Nasıl görürsen öyle şekil alırsın. Büyük bir balık olup güçsüzlüğü de tercih edebilirsin. Her zaman seçim senin. Peki sor kendine sen ne istiyorsun?

Farklıyım diyerek ağlamak mı, farklılıklarını fark edip nasıl yaşayacağını bulmak mı?”

Hiç düşündün mü belki de bizim farklılığımız okyanusa anlam veriyordur. Belki de esas olan birbirimizi farklarımızla kabul etmemizdir.

“Her varlığın farklı özellikleri vardır ama sen çok şanslısın ki özelliklerini bilmeye niyetlisin” dedi.

Bebek köpek balığının pek hoşuna gitti ve hemen annesine söylemeye gitti.

Anne anne biliyor musun ne öğrendim: “Herkesin birbirinden farklı özellikleri varmış ve ben çok şanslıymışım. Belki de farklılıklar iyi olabilirmiş” dedi.

Tüm balıklar mor köpek balığına bakıp gülmeye başladı. Mor köpekbalığı herkesi güldürmüştü ve bu çok hoşuna gitmişti. Şimdiden farklı olmak işe yaramıştı.

Nermin Tunçer Erçalışkan